STANDARDOWE USZKODZENIA BALKONÓW:

• Korozja żelbetu

Żelbet to podstawowy materiał konstrukcyjny balkonów, tarasów i loggii, będący połączeniem stalowego zbrojenia (przenoszącego naprężenia rozciągające) oraz betonu (przenoszącego naprężenia ściskające).

Żelazo zawarte w stali zbrojeniowej jest zabezpieczone przed korozją za sprawą wysokiego pH betonu oraz jego dobrej przyczepności do powierzchni zbrojenia, co tworzy szczelne środowisko alkaliczne.

Najczęstszą przyczyną korozji żelbetu są czynniki chemiczne, takie jak różnego rodzaju oddziaływania, praca termiczna, procesy zamrażania i rozmrażania prowadzące do tzw. procesu karbonatyzacji.

Wilgoć wraz z połączeniem dwutlenku węgla (CO2) powoduje zobojętnieje odczynu zasadowego betonu, które jest długotrwałym i złożonym procesem sięgającym coraz głębiej od powierzchni. Korozja stali ulega przyspieszeniu na skutek ubywającej alkaliczności w pocienionej otulinie betonowej wokół zbrojenia. Rdza, która narasta wokół prętów zbrojeniowych wywiera ciśnienie powodujące początkowe zarysowania, następnie kruszenie i ubytki w betonie, które są pierwszym, widocznym gołym okiem objawem korozji żelbetu. Uszkodzenia tego typu zmniejszają nośność konstrukcji żelbetowej, a w skrajnych przypadkach mogą prowadzić do katastrofy budowlanej.

• Błędy wykonawcze

Błędy konstrukcyjne, wykonawcze oraz brak należytej konserwacji i okresowej kontroli stanu balkonów, tarasów i loggii to jedne z najczęstszych przyczyn powstawania uszkodzeń. W przeszłości oraz obecnie najbardziej powszechną technologią wykańczania jest użycie hydroizolacji w postaci papy pokrywanej posadzką betonową lub cementową, warstwy dociskowej i wykończenia przy użyciu płytek. W tym przypadku opierzeniem jest powlekana, gięta stalowa blacha. Takie wykończenie przy stosunkowo prostej budowie i wykonaniu niesie ze sobą wiele wad.

Podczas opadów deszczu woda powinna spływać po warstwie ceramicznej w kierunku czoła balkonu i po obróbce blacharskiej wydostawać się po za jego obrys. Zdarza się, że część wody penetruje w kierunku warstwy dociskowej poprzez nieszczelność gromadząc się w jej wnętrzu. Warstwa ta składa się z posadzki betonowej lub cementowej umieszczonej ponad papą stanowiącą warstwę wodochronną. Wilgoć gromadzi się pod płytkami ceramicznymi na skutek porowatej struktury posadzek, zwłaszcza przy krawędzi czołowej, gdyż w jej kierunku umiejscowiony jest spadek.

Stale powiększająca się retencja wody powoduje uszkodzenia, których pierwszymi oznakami są zacieki i przebarwienia, następnie degradacja czoła balkonu w postaci korozji obróbki blacharskiej i odpadających płytek.

Zdjęcie prawidłowo wykonanego balkonu

• Stalowe obróbki blacharskie

Krawędzie balkonu są niezwykle newralgicznym punktem, dlatego montaż stalowych obróbek blacharskich w tym miejscu zazwyczaj skazany jest na niepowodzenie. Blacha stalowa (cynkowana lub malowana) świetnie się sprawdza w miejscach, gdzie wilgoć szybko wysycha (np. na dachach lub parapetach), natomiast blacha montowana na balkonach ulega stosunkowo szybkiej korozji na skutek ciągłego kontaktu z wodą i rozpuszczonymi w niej solami.

• Balustrady

Jedną z najczęstszych przyczyn nieszczelności są balustrady mocowane w żelbetowej płycie poprzez przebicie wszystkich warstw hydroizolacji. Stalowy profil lub płaskownik zakotwiony w betonie ulega jego wysokiemu pH, szybko pęcznieje i koroduje, a przez wilgoć jeszcze szybciej dostaje się pod hydroizolację. Pękanie ceramiki jest powodowane naprężeniami mechanicznymi, będącymi skutkiem nieprawidłowo zakotwionej barierki.

• Cokoliki na ścianach przyległych

Często się zdarza, że cokolik z płytek będący dekoracyjnym wykończeniem na ścianie jest wykańczany od góry tynkiem cienkowarstwowym lub jest pozostawiony bez żadnego uszczelnienia, a połączenie części pionowej z poziomą wykańczane jest sztywną fugą. Takie rozwiązanie bywa przyczyną wilgoci i przeciekania pod okładzinę ceramiczną.

• Uszczelnienie drzwi balkonowych

Często powtarzającym się błędem jest stosowanie nieelastycznej fugi przy połączeniu ramy okiennej z płytkami oraz zasłanianie otworów odprowadzających z niej wilgoć.

Balkony to newralgiczny element konstrukcji budynku podlegający nieustannym oddziaływaniom czynników zewnętrznych, na które wpływ mają warunki atmosferyczne oraz codzienna eksploatacja. Wykończenie lub renowacja balkonów, tarasów i loggii to poważne przedsięwzięcie, wymagające konkretnych działań oraz użycia odpowiednich materiałów.

Firma MKozioł korzysta z dwóch systemów w celu wykończenia, renowacji i zabezpieczenia balkonów oraz tarasów:

1. System ZABEZPIECZAJĄCY – przeznaczony jest do wykańczania\zabezpieczania balkonów, loggii i tarasów. Może być stosowany zarówno na konstrukcjach nowych, jak i starych, które wymagają renowacji. Zaletą tego systemu jest trwałość i szczelność za sprawą produktów odpornych na korozje, odprowadzających wilgoć, wodę, oraz zabezpieczających zewnętrzną krawędź płytek.

2. System RENOWACYJNY – przeznaczony jest do napraw uszkodzonych powierzchni betonowych, konstrukcji balkonów oraz ich konserwacji. Naprawa polega na uzupełnianiu ubytków lub odtworzeniu jastrychu, natomiast konserwacja obejmuje zabezpieczenie antykorozyjne zbrojenia oraz malowanie powierzchni balkonu.

źródło: bolix.pl